2023 is nog maar een paar uur oud en we ontwaken na de nieuwjaarsnacht. Het nieuwe jaar start met de allerbeste wensen en met goede voornemens. Een nieuw jaar, een nog onbeschreven blad. Het nieuwe jaar beginnen we vol goede moed en we lijken vastberaden. Als ik echter eind januari in het wilde weg mensen zou vragen naar hun goede voornemens zijn de meeste al gestrand, uitzonderingen daargelaten. Het ‘normale’ leven heeft het overgenomen en de goede voornemens zijn weer naar de achtergrond verdwenen.
Dit doet mij denken aan Hemelpost. Hemelpost is eigenlijk ook een goed voornemen wat je het liefst weer uitstelt op het moment dat je er daadwerkelijk aan wilt beginnen. Ik merk dat de dood nog steeds een taboe is, we willen het er niet over hebben. We stellen het uit en denken er liever niet over na. Ik vind het belangrijk om dat wel te doen want als we vertrouwder raken met de dood, schept dat kansen en kan dat troost bieden. Met Hemelpost hoop ik een beetje meer bewust zijn te creëren dat je zelf bij machte bent om wie je liefhebt troost te bieden op een moment in de toekomst.
-Wat wil jij nog zeggen, als jij er niet meer bent?-
De laatste brief
Iets nieuws creëren, iets wat er nog niet is ontstaat vaak door een eigen behoefte, een gemis of iets wat je hart raakt. Als ik terugdenk aan het verhaal van Hemelpost zijn er verschillende momenten geweest die ervoor hebben gezorgd dat ik dit wilde creëren. Hemelpost is de bloem die jaren geleden gezaaid werd door gemis. De dood is in mijn leven vaak dichtbij geweest. Zij heeft vrienden en familie tot zich genomen en ook zelf ben ik door het oog van de naald gekropen en mij bewust geworden van mijn sterfelijkheid. Hoe heftig de dood ook is, het mooie van de dood is tegelijkertijd dat het het leven zo puur maakt. Als de dood zich in je leven mengt, veranderen de kleuren. Alles wordt intenser of alles word grijs. De herinneringen en de liefde worden groter, feller en je beseft wat er echt toe doet in het leven. Er doemen vaak vragen op…Heb ik wel vaak genoeg gezegd dat ik van je hou? Wat had ik graag nog even met je…..ik had nog zoveel willen vragen of willen zeggen… We denken soms dat we nog een lang leven voor ons hebben, maar ons leven kan veranderen in een milliseconde. De dood is altijd dichtbij en plukt bloemen in het wilde weg. Soms onaangekondigd en soms krijgen we de tijd om aan het idee te wennen en mengt de dood zich langzaam in je leven. We hebben echter elke dag zelf de keuze om (ook als je denkt gezegend te zijn met een lang gelukkig leven) een brief achter te laten voor als die dag zich toch eerder aandient dan verwacht. Een laatste brief voor jouw zoon of dochter, voor je vader, moeder, man, vrouw of beste vriend of vriendin. In al hun verdriet ligt daar dan een brief met alles wat je nog wilt zeggen, wat je ze mee wilt geven, een brief van jou die troost kan bieden op het moment dat ze dat zo hard nodig hebben.
Wat had ik graag nog een brief gevonden van de mensen die ik mis. Hoe mooi is het om nu je nog leeft iets achter te laten voor de toekomst? Het besef dat je zelf troost kunt bieden in het toekomstige verdriet van wie je houdt, biedt zoveel kansen.
-Wat wil jij nog zeggen.. als jij er niet meer bent?-
Hemelpost is er voor iedereen en niet alleen voor als je terminaal ziek bent. Hemelpost wil een bijdrage leveren in het aanzetten tot nadenken over de dood. Mensen bewust maken van hun eigen sterfelijkheid en in die flow iets positiefs achterlaten voor wie je liefhebt. Geniet van het leven, het is kort, wees dankbaar, heb lief en leef.
Laat jij dit jaar een brief achter voor de toekomst?
Liefs,
Kimm Mulder
*Hemelpost biedt de unieke mogelijkheid om op een bijzondere manier jouw laatste woorden achter te laten voor iemand die je lief is. Een laatste brief met woorden van onschatbare waarde, omdat deze pas zal worden gelezen als jij er niet meer bent.
Dutch